Samenleven in Vrede

Een van de meest gevoelige zaken in de lokale gemeente is waarschijnlijk de vrede onder de leden. De vijand van de gemeente zal daarom alles doen wat in zijn macht ligt om deze vrede te vernietigen en om de mensen in conflict te brengen met mekaar.

David zei: “Zie, hoe goed en hoe liefelijk is het, als broeders ook tezamen wonen!” (Psalm 133:1). Het is inderdaad een aangename en prachtige ervaring als er vrede heerst in de gemeente, terwijl onenigheid een van de onplezierigste dingen is in eender welke gemeente.

In de wereld zoals we die kennen zijn er conflicten en is er strijd en wrok. De wereld is onder Satan’s macht en hij zal er zeker voor zorgen als hij de controle heeft dat de dingen chaotisch, verward en gevuld met strijd zullen verlopen. Voor Christenen is het zeker hard om in deze wereld te leven door deze chaos, en ook omdat de wereld voortdurend in oorlog is met de ware gelovige. Dus dient de gemeente de plaats te zijn waar de gelovige vrede, harmonie en orde kan vinden. De gemeente dient te zijn als een gekoeld toevluchtsoord waar men kan schuilen voor de hitte van de zomerzon.

Een van de eigenschappen van God is dat Hij een God van vrede en orde is.(Rom. 15:33). Deze kenmerken van God kan men zien in de schepping. Alles, van het kleinste atoom tot het grote uitspansel toont Gods orde en harmonie. Op het hoogste niveau bestaan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest in absolute en perfecte harmonie, eenheid en vrede, en God wil dezelfde harmonie weerspiegeld zien in Zijn lichaam de gemeente. “want God is geen God van wanorde, maar van vrede. ” (1Kor. 14:33).

Jezus zei dat de liefde voor elkaar dé kenmerkende eigenschap van ware gelovigen en van ware gemeenten zou zijn. .Zelfs ongelovigen zouden worden aangezet om te geloven door het getuigenis van liefde onder de broeders. “Hieraan zullen allen weten, dat gij discipelen van Mij zijt, indien gij liefde hebt onder elkander.” (Joh. 13:35). Hij bad: "opdat zij allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.” (Joh. 17:21).

Ja het lijkt er dikwijls op alsof het tegenovergestelde waar is. Het is zeer belastend als er geen vrede heerst in die ene plaats waar we vrede zouden moeten vinden. Christenen zouden ernaar moeten toeleven dat ze de volgende keer dat ze samenkomen de vrede , liefde en aanvaarding zouden ervaren die zo sterk afwezig is in hun dagelijks leven. Maar als er conflicten zijn in de gemeente dan wordt de plaats die onze bron van kracht en bemoediging zou moeten zijn, de bron van verdere ergernis en stress. Dat is erg jammer.

Spijtig genoeg zijn vele gemeenten plaatsen van stress en conflict, waar broeders strijden om hun persoon en hun agenda ten koste van de anderen. Soms komen Farizeeërs de gemeente binnen en brengen hun idiote wettigheid mee. Soms doen zelfzuchtige en egocentrische mensen alles wat ze kunnen om te bewijzen dat ze beter zijn dan de anderen en slaan iedereen neer die hun status bedreigen. Er zijn verschillende manieren waarop de vrede in de plaatselijke gemeente wordt bedreigd en verstoord, en ieder lid zou alles moeten doen wat in zijn vermogen ligt om elk obstakel tot vrede te verwijderen.

Soms kan een tumultueuze situatie worden gekalmeerd als broeders zichzelf verootmoedigen en berouw tonen over de dingen die zij in de gemeente brachten en die problemen en opschudding veroorzaakten. Dikwijls is er een mirakel van God nodig om harten te veranderen. Dus moeten we bidden om Gods ingrijpen in de zaken van de gemeente. Maar soms kan vrede enkel komen als de aanstootgevende personen verwijderd zijn. Soms zal de Here de ruziemaker verwijderen en soms is het aan de gemeente om de oorzak van de onenigheid te verbannen. “Een mens, die scheuring maakt, moet gij, na hem een en andermaal terechtgewezen te hebben, afwijzen; gij weet immers, dat zo iemand het spoor geheel bijster is, en dat hij zondigt, terwijl hij zichzelf veroordeelt.” (Titus 3:10-11).

Als er vrede heerst in de gemeente moet elk lid alles doen wat hij kan om de vrede te bewaren, te beschermen en te bevorderen. De kleinste weerstand moet worden verwijderd vooraleer het probleem groter wordt. Dit vraagt dikwijls nederigheid aan de kant van de persoon die om vergiffenis vraagt, en herstel nodig heeft om het verkeerde te corrigeren en om de samenhang zo vlug mogelijk te herstellen. Het ligt niet enkel bij de leiders om de vrede in de gemeente te bewaren. Elk lid dient te werken aan de bewaring van die vrede. Dit vooreerst in hun eigen relaties, en ten tweede door als vredestichters te werken onder de anderen. Als broeders roddelen bevorderen zij tweedracht, maar we dienen eerder met mekaar op te komen voor elkaar om vrede te stichten.. Jezus zei: “Zalig de vredestichters, want zij zullen kinderen Gods genoemd worden” (Mat. 5:9).

Vrede is belangrijk gezien de pracht voor diegenen die vreugde scheppen in de rust en de zegen van liefdevolle en vredige relaties.  David beschrijft het als de zalvende olie die over Aäron's hoofd vloeide naar zijn baard en mantel (Psalm 133:2). Olie verzacht, geneest en doet de huid glimmen, en de eenheid onder broeders verzacht en geneest de ziel en doet de gemeente glimmen van warmte en welzijn.

Maar vrede is ook belangrijk omdat het Gods zegen brengt. De Here zal geen verdeelde gemeente zegenen maar Hij geeft de zegen als broeders in harmonie samenleven (Psalm 133:3). Iemand zei ooit dat de Heilige Geest is als een duif die snel wordt weggejaagd als er verdeeldheid en disharmonie is, en dat Hij enkel rust op hen die in volmaakte vrede samenleven. Dat is zo. Nodigt de sfeer in jouw gemeente de H.Geest uit  of jaagt ze Hem weg? Is er eenheid en samenhang zodat de Here zegen geeft of heeft Hij Zichzelf gedistantieerd van jullie gemeenschap omdat zij de chaos van de wereld meer weerspiegelt dan de vrede van God? 

Werk je actief aan de eenheid in jouw gemeente of draag je bij aan de onenigheid. Neutraal blijven in een discussie draagt niet noodzakelijk bij tot de vrede. Dikwijls dienen zij die aan de zijlijn staan een standpunt in te nemen tegen de ruziemakers om hen tot inkeer te brengen. Zolang je niets zegt denken de ruziestokers da ze gelijk hebben en gaan ze verder met  hun provocatie.

Tenslotte, vrede en eenheid is meer dan de afwezigheid van conflict. Ware vrede kan enkel bestaan als broeders en zusters elkaar waarlijk liefhebben in reële en praktische zaken. Sommigen kunnen niet prediken, lesgeven of bijdragen op een of andere zichtbare manier, maar ieder van ons kan een werkelijk verschil maken door onze broeders en zusters in Christus lief te hebben. In feite is het onze plicht en ons voorrecht.